शिकवण

किनारा स्तब्ध
मीही स्तब्ध !

 अजस्त्र लाटा
लाटामागून लाटा

मोठ्या लाटेत लाट लहान
लहान लाटेत तिच्याहून लहान....
  
  शेवट एकच ,
मोठी कोणती अन् लहान कोणती
कोण करू  शकणार गणती ?

रुबाबदार लाट फेसाळणारी
  येतात परततात विचारलहरी -

एकच शिकवण मिळते  मनाला 
तू दिसणार नाहीस नंतर कुणाला  !

क्षणभंगुर अस्तित्व होईल पारखे 
जगून घे छानसे मनासारखे !
.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा