" भारतीय मी, या देशाचा बाळगतो अभिमान ! "



               
               सर्वधर्मसमभाव सुखाने रमतो येथे
               माणुसकीला जपण्या जो तो बघतो येथे  
               अतिथी आदर सन्मानाने घडतो येथे
               भारतीय मी, या देशाचा बाळगतो अभिमान ! |१|

               प्रतिकूल निसर्गातही चढाई शत्रूवरती
               जवान जखमी होउन लढतो सीमेवरती
               बलिदानाचा गर्व सांडतो भूमीवरती
               येथ जन्मलो, येथ वाढलो, बाळगतो अभिमान ! |२|
             
               सणवारांचे महत्व जपणे आहे एकीसाठी
               लहान मोठा भेद विसरणे जाणिव नित्यासाठी  
               वैरभाव मतभेद विसरणे घडता भेटीगाठी    
               संस्कारांचे वैभव अमुचे, बाळगतो अभिमान ! |३|
             
               तिरंग्यास घेऊन धावतो बालक हाती जेव्हां
               ऊर भरुन येतसे पित्याचा पाहुन हर्षे तेव्हां
               सार्थक झाले जन्माचे अभिमानही दाटे तेव्हां 
               आदर्श मानव मी देशाचा, बाळगतो अभिमान ! |४|








" शोध तिचा लागेना ...! "


         कुठे शोधू तुला एकटीला
          किती शोधू तुला एकटीला
           तुझा विरह असह्य होतोय
            तुझ्याविना चडफडतोय !
             येताजाता बाहेर फिरायला
              कामाला आणि उंडारायला
               तुझी साथ असायची !
                लांब जवळ गेलो तरी
                 तू बरोबरच असायची !
                  दारापासून कार्यालयापर्यंत-    
                   मंदिरापासून मद्यालयापर्यंत
                    तुझ्याविना बाहेर पडायला
                     लाज वाटते मला ,
                      तुझ्याशिवाय बाहेर जायला
                       तोंड नाही मला ,
                        'प्रिये'च म्हणतो आता तुला
                         प्रिये, जीव किती गुंतला !
                          किती छळणार मला
                           किती दुखवणार मला ,
                           तुझ्यासवे दूरवर
                            फिरायला आवडते ,
                             तू आता नसतांना
                              माझे पित्त खवळते !
                               कुठे आहेस कशी आहेस
                                शोध काही लागेना ,
                                 एकच पायात घालू कशी
                                  दुसरी चप्पल सापडेना !

जीवन

                                  सुखाच्या ह्या ऋतूत
                                  तुम्हाला हवे म्हणून-

                                  माझ्याजवळचे
                                  पाने फुले फळे आणि फांद्यांचे 
                                  सर्वस्व देण्यासाठी-
                                  मला जगावेच लागेल !
 
                                  दु:खाच्या त्या ऋतूत
                                  तुम्हाला हवे म्हणून- 

                                  कुणाच्या तरी
                                  जगण्यासाठी
                                  चुलीत जळण्यासाठी-
                                  कुणाच्या तरी
                                  मरणानंतर
                                  चिता जाळण्यासाठी-

                                  माझे अचेतन खोड
                                  मला जपावेच लागेल !

बाई माझी, ही तंगडी मोडली

   (चाल:  बाई माझी, करंगळी मोडली)

ऐन दुपारी, नमुना फेरी,
गाडी नवी काढली - काढली 
बाई माझी, ही तंगडी मोडली || धृ ||

                                                                                                             झणी मारून मी कट वळताना                         
कुठून अचानक आला श्वान हा     
गुपचुप येऊन, पाठीमागून
माझी साडी ओढली || बाई माझी ...

समोर भुंके कसा आडवा 
पायच धरला, (-अंगाला घाम फुटायचं ते कारण होतं का?) माझा उजवा-
मी ओरडले, तिथेच पडले,
उठताना मोडली || बाई माझी ...   
.

विश्वासघात करतो माणूस ना मुळी तो !


                                 माणूस तोच माना, बोले विचार करुनी 
                                बोले जसा मुखाने चालून दाखवी जो - 
                                मदतीस धावुनी ये नात्यासही जपूनी   
                                सर्वांस आदरून मैत्रीस मानतो जो !
           
                                                    वेळेवरी स्तुतीला निर्व्याज कौतुकाला 
                                                    मागेपुढे न पाही, करि ना कधी ठणाणा - 
                                                    निंदा करी न कधिही अपशब्द बोलतो ना
                                                    माणूस संगतीला सत्पात्र तोचि जाणा !
                   
                                 माणूस तो न माना व्यसनात गुंतला जो
                                 व्यसनात राहुनीया इतरांस ओढतो तो -                                                                           अवसानघात करि जो मातापिता सख्याचा
                                 हक्कास फक्त जाणी, कर्तव्य टाळतो तो !
                                            
                                                   नात्यास आणु पाहे गोत्यात जी लबाडी 
                                                   तोंडावरीच गोडी पाठीवरी चहाडी -   
                                                   राहूनिया कृतघ्न निंदा सदा करी जो 
                                                   विश्वासघात करतो माणूस ना मुळी तो ! 

सर आले दुरुनी


                                                   (चाल: स्वर आले दुरुनी )

                                                 सर आले दुरुनी
                                                 गेल्या सगळ्या त्या मैतरणी ||

                                                 खुर्चीत उसासे साऱ्यांचे
                                                 होस्टेलमधील त्या पोरांचे
                                                 कुजबुजही नव्हती पोरींची     
                                                 धुसफुसही नव्हती कोणाची
                                                 ऐशा रमलेल्या त्या स्थानी ||

                                                 वर्गात मनोरथ किति रचले
                                                 गालावर हासू पाघळले
                                                 काही हृदयातचि ते घुसले
                                                 बाणांतुनी स्पंदन जाणवले
                                                 झेली सुंदर मैत्रीण कुणी ||

                                                 प्रतिसाद सरांचा तो न कळे
                                                 अवसान परी का पूर्ण गळे
                                                 संधीच न मिळता पोरांचे
                                                 घबराट पुन्हा सर ते दिसले
                                                 चहाडी चुगली का केली कुणी ||
                   
  (पूर्व प्रसिद्धी- शब्दगाssरवा २०११)