चार चारोळ्या ..

'जुने ते सोने -'

जुन्या फडताळात रात्री 
कागद कवितेचा  सापडला एक -
स्वप्नातल्या मनांत मी 
आठवणी जागवल्या तुझ्या अनेक ..
.

'जनरीत -'

जनरीत आहे ती इथे खरी
कौतुक हळूच असते समोरी - 
वळता पाठ तयाची खचित
निँदेची वाजत असते तुतारी ..
.

'आयत्या पिठावर रेघोट्या -'

जो तो येतो, जोषात म्हणतो 
"राजे, तुम्ही असायला हवे होते "-
एकजुटीची जबाबदारी मात्र 
सोयीस्कर सगळ्यांना विसरायला होते ..
.


'नात्याचे मीठ -'

जास्त पडले तर खारट होते 
कमी पडले तर होते आळणी -
नातेही मिठासारखेच असते 
 जाणून असते कुशल गृहिणी ..
..

मुहूर्ताची ऐशी तैशी -

उशीर होईल म्हणून रिक्षाला नको तेवढे पैसे घालवून,
घरातली काही कामं अर्धीच टाकून,
आम्ही उभयता बरोब्बर अकरा पंचेचाळीसला कार्यालयात हजर ...
दुपारचा अकरा पन्नासचा लग्नाचा "शुभमुहूर्त" गाठण्यासाठी .....!

अकरा तीसला नवरदेवाचं घोडं देवाला गेलं होतं म्हणे ----

एकदाचं परत थडकलं. पाठोपाठ वरातीमधली मंडळी-
विशेषतः पाच ते पंचावन्न वयोगटातला महिलावर्ग 

अगदी बेभान आणि बेढब होऊन ब्यांडच्या तालावर
 "नाचकाम नावाचा प्रकार" करून दाखवत होता. 
दोनचार मिनिटे नवरदेवानेही घोड्यावरून पाय उतार होवोन, 
समस्त हजर मंडळीना घेऊन, 
अंगविक्षेपासह  "कुंगफू ज्यूडो नागीन सैराट शांताबाई"चे जमेल तसे नाचकाम केले..

अखेरीसबारा वाजून चाळीस मिनिटांनी एकदाचे 

पवित्र मंगलाष्टक नावाचे गायन सुरू झाले ! 
एक हौशी गायिका "स्वयंवर नवरीचे झाले..." 
असे ट ला ट जुळवलेले मंगलाष्टक, 
मोठ्या उत्साहात म्हणून एकदाची मोकळी झाली...
आणि आम्हीही सुटलो !
 [स्वयंवर न होता, रीतसर "दाखवून"
 होत असलेला नवरा बिचारा कदाचित मनात ओशाळला असणार !]

"शुभमुहूर्ता"वर म्हणून जमलेल्या वेळेवर, 

लोक कंटाळून टाळ्या वाजवते झाले ! 
नंतर नवीन प्रथेप्रमाणे फोटोसाठी "नवरानवरी ओळखपरेड" सुरू झाली.

पोटात कावळेच नाही तर वाघ, सिँह, हत्तीही ओरडू लागल्याने,
आम्ही भोजनपंगतीकडे वळलो.

.....लग्नपत्रिकेत यापुढे लग्नमुहूर्त लिहितांना-
कृपया नाचकाम वेळ, फोटो शुटिँग वेळ, मंगलाष्टकांची वेळ

 आणि अक्षता टाकण्याचा " खरा शुभमुहूर्त "वेळ------ 
इ. वेळापत्रक देण्याचीही सर्व संबंधितांना विनंती करावी म्हणतो !
.

मीही .. एक भावूक !

आज सकाळी सकाळीच
बायकोला मी नाष्ट्यासाठी भजी तळायला सांगितली होती.
भज्यांसाठी पीठ कालवता कालवता,
बायकोने मला हाक मारली आणि ती म्हणाली,
"दोनतीन कांदे चिरून द्या हो .."

आपल्याला थोडा त्रास होणार असला तरी,
सकाळच्या मस्त प्रसन्न थंडगार वातावरणात,
चहाच्या वाफाळत्या कपाबरोबर गरमागरम कांदाभजी खायला मिळणार..
या आनंदात,
मी उस्फूर्तपणे कांदे चिरायला घेतले आणि तिथेच घात झाला ...

कांदे चिरताना माझ्या डोळ्यातून घळघळा पाणी यायला ..
आणि नेमके ते बायकोच्या भावाने पहायला,
एकच गाठ पडली की हो !

झाsssलं ...

"मी बायकोला मदत करताना अतिशय भावूक होतो..!"
- अशी बातमी आमच्या समस्त सासुरवाडीला विजेच्या वेगाने पसरली,
आणि जो तो माझे घरी सांत्वन करण्याच्या निमित्ताने,
माझ्याच घरातली माझ्या बायकोने केलेली भजी हादडत बसलाय !

मी मात्र बिनभज्याचा एवढा मोठा आ वासून..
तेव्हापासून नुसता बघत राहिलो आहे..
.

खेळखंडोबा

येता जाता
उठता बसता
दर क्षणाला
"प्रोफाईल पिक"
बदलत राहतेस तू ..

येत नसेल
तुला कंटाळा-
अग पण
"लाईक"वरचे
दुखणारे
माझे बोट
पाहतेस ना तू ..

थोडा तरी
त्याचा विचार
मनात करून..


थांबव ना
असला खेळखंडोबा तू .. !
..

मोबाईलाय तस्मै नम:

कुणाच्याही घरच्या बाळाच्या जन्मानिमित्ताने
दवाखान्यात गेलात तर
सर्वजण मोबाईलमधे
डोके खुपसून बसलेले दिसतील-

आणि ...

कुणाच्याही घरच्या आजोबांच्या निधनानिमित्ताने
स्मशानात गेलात तरी
सर्वजण मोबाईलमधे
डोके खुपसून बसलेलेच दिसतील !
.

भिक्षापात्र

रोज रात्री
बारा वाजता
दजकून जागा होतोय..

मला
उद्या कोणत्या
रांगेत कशासाठी..

आधारकार्डाचे
भिक्षापात्र
हातात घेऊन..

त्यात कसली
भिक्षा मागावी
लागणार आहे !
..

ज्येष्ठ नागरिक ?

आजचा दिवस
बँकेत ज्येष्ठ नागरिकांनाच 
पैसे भरणे/काढणे हा व्यवहार 
सरकारी नियमानुसार करायचा असल्याने,
विशेषकरून माहित करून घ्यावे वाटत आहे ..

आयकरखात्याच्या, रेल्वेच्या नियमानुसार 60पूर्ण झालेला -
का -
यमयसारटीसीच्या नियमानुसार 65पूर्ण झालेला -
"ज्येष्ठ नागरीक" असतो ?

एकाच देशात
नागरीक तोच-
पण
"दोन" नियमात बांधील का ?

लोकप्रतिनिधी किँवा यूनोने
यात तातडीने लक्ष घालावे
आणि लगेच दुरुस्ती करण्यास सांगावे,
कारण -

मी आता बँकेसमोर रागारागात रांगेत उभा आहे !
..

आभास हा

काळाची गरज समजून,
 आम जनतेच्या कल्याणासाठी,
देशातले सर्व लोकप्रतिनिधी-
 आपापल्या प्रभागात सहकुटुंब टेबलखुर्ची टाकून बसले होते.
बाजूलाच नोटांची पोती भरलेली होती.
टेबलासमोर ही लांबलचक रांग लागलेली . . !

प्रत्येक लोकप्रतिनिधी
आपल्या जोडीदाराच्या हस्ते,
रांगेतल्या नागरिकाची समयोचित अत्यावश्यक गरज जाणून-
शंभर, पन्नास, वीस आणि दहाची नोट एकत्र असलेले एकेक पाकिट,

 अगदी हसतमुखाने फुकटात देत होता हो !

माझा नंबर आला----
आदबीने वाकत मी डाव्या हातात माझे आधार कार्ड दाखवत,
माझा उजवा शुभ हात पाकिटासाठी पुढे केला ..

"अहो, जागे व्हा आधी, टाळी कसली मागताय झोपेत ? "
 - असा बायकोचा सुपरिचित कर्णकटुकर्कश्य असा,
 मधुर ध्वनी कानावर पडताच,
मी दचकून जागा झालो !
. .

ना नियम ना कायद्याला --[गझल]

ना नियम ना कायद्याला जात माझी पाळणारी
पदपिपासू भ्रष्ट माझी जात संधी साधणारी ..

दाखवाया तू खळी का हासशी स्वप्नात माझ्या 
जाग येता वाढते मग ओढ हुरहुर वाटणारी ..

पाहिले का कलियुगी त्या कावडीला श्रावणाच्या
आंधळ्या मातापित्याला ही पिढी कंटाळणारी ..

या म्हणे देशात माझ्या भेद नाही ना विषमता
फक्त गरिबांच्याच नशिबी रांग का मग लांबणारी ..

ती नको मज कॅटरीना माधुरी वा दीपिकाही 
पाहिजे ती मी दिलेला एक गजरा माळणारी ..
.

मनपरिवर्तन

सुप्रभात, शुभदिन !

दिलेल्या मुदतीच्या 
अंतीम क्षणी रांगा लावून,
एक रुपयाचाही कर भरणा-या 

व्यक्ती आणि वल्ली,
रांगा लावून,
मनापासून 
पाचशे हजार हातात घेऊन,
कर भरायला 

तत्परतेने 
तयार झालेल्या दिसत आहेत ..

साम दाम दंड भेद न वापरता 
घडलेले मनपरिवर्तनदेखील 
अभिनंदनीयच आहे ना !
.

दोन चारोळ्या -

'बाळपणीचा काळ सुखाचा -'

धावत येते कसे दुडूदुडू 
बालपणीचे हास्य परतुन -
आरशात हसुन कसे पाहती 
आजोबा कवळी हळूच काढुन .. 
.

'थैमान -'

दिसले जुन्या वहीत मजला 
जाळीदार एक पिंपळपान -
घातले मनी क्षणात माझ्या 
आठवणींनी का थैमान . .
.

फोडफोडुनी अति मी दमलो

(चालः नाचनाचुनी अति मी दमले ..)

फोडफोडुनी अति मी दमलो,
चकल्या अन लाडूला ..

खलबत्ता हा फुटून गेला,
अडकित्ता ग तुटला
हात किती बघ गेले सुजुनी,
लाडु मुळी ना फुटला
एक न तुकडा मुखात जाता
बघतच जीव हा थकला ..

भूक चाळवे पहात फराळा,
पाणी सुटे तोंडाला
काय करावे काही सुचेना,
चैन पडे न जिवाला
मोह अती हा पडे मनाला
किती जरी आवरला ..

स्वतःशीच मी चडफडतो हा
राग अनावर झाला
तोल सावरू कसा मनाचा
डोंब भुकेचा उसळला
सर्व भाळी मम घाम साठला 
फोडत या लाडूला ..

रागावुन का गेली प्रतिभा .. [हझल]

रागावुन का गेली प्रतिभा आल्यावाटे तरातरा
काय करावे सुचले नाही घाबरलो मी जराजरा ..

मुकाट बसलो हताश होउन न कळे काहीही मजला
चुकलो कोठे शोधत उत्तर डोके खाजवत कराकरा ..

रागारागाने मी पुढ्यात कागद झरणी घेउनिया
सुटलो निकराने शब्दांशी जवळिक साधत भराभरा ..

संपत आली शाई केली तरीहि घाई लिहिण्याची
खेळत होतो शब्दांशी मी खरडत कविता खराखरा ..

सांग मला तू रसिक वाचका आवडले जर लिहिलेले
नाही तर हे लेखन माझे फाडुन टाकिन टराटरा ..

लुकलुके ती चांदणी का --[गझल]

लुकलुके ती चांदणी का रोज पाहुन मजकडे
तूच का ती भास सखये लक्ष ठेवुन मजकडे ..

माळलेला मी सखे तुज आवडे गजरा किती
आणतो संदेश वारा खूष होउन मजकडे ..

खूप झाली नजरभाषा आपली नजरानजर
शब्दही कंटाळले का बघत राहुन मजकडे ..

ना करी स्वीकार माझा टाक करुनी ठार तू
ना करी तू वार बसुनी नजर लावुन मजकडे ..

जीवनी अंधार माझ्या ह्या जगा पाहू कसे
खेळ असुरी दैव बघते नजर टाकुन मजकडे ..

बोलले ना शब्द एकहि जगत होतो मी जरी
पाहती सरणावरी ते अश्रु ढाळुन मजकडे ..
.

चित्र विचित्र

तळागाळातले कार्यकर्ते 
उन्हातान्हात राबून, 
थंडीपावसात मरून, 
तहानभूक घरदार विसरून, 
कार्य करून, 
फाटक्याच नशिबात गहाळ होतात..

आणि ..

त्यांची नेतेमंडळी मात्र,
अहोरात्र फ्लेक्सवर झळकत, 
संपत्तीत लोळत, 
मानसन्मानात घोळत, 
परीटघडीचे कपडे कुरवाळत, 
पद सत्ता खुर्ची 
पिढ्यानपिढ्या सांभाळत राहतात !
.

आस . .

रांग किती ही लांब आहे  
दर्शन लवकर दे विठुराया,
राहू किती काळ उभा मी
सांग तू मजला रे विठुराया ..

जीवन ओझे झाले आहे 
दुःखणे वाढत आहे ..
लवकर दर्शन होतच नाही
काया थकते आहे ..
घेतो जमेल तितके नाम
जिवाला चैन ना आराम
घडले नाही दर्शन आता 
माझा जन्म जाईल वाया ..

दिंडी चालत झाल्या वा-या 
नामस्मरण मुखी या ..
चिपळ्यासंगे टाळ हाती या   
पाठीशी तुझी माया ..
आस तुझ्या भेटीची आहे
ध्यानी चंद्रभागा वाहे
स्नानानंतर आतुर आहे  
माथा चरणावर ठेवाया ..
.