"तृषार्त झाड केविलवाणे " -



  1. साथ फुलांनी कधीच सोडली
    पानांनीही संगत सोडली


    खोड उदास उभे थरथरते
    फांद्यांचे ओझे कुरकुरते 

    वाळवी आहे टपून बसली 
    कु-हाडीची धार तापली

    चिऊ काऊ नाही वस्तीला
    उनाड मैना ना मस्तीला

सुखी सोबती पळून गेले
 दुःखाने अवसान गळाले

माळावर गाते रडगाणे 
 तृषार्त झाड केविलवाणे ... 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा