अशाच "माणसां"त मी कसे पुन्हा रमायचे
त्रिवार भेटले तरी अनोळखी बघायचे ..
जपून जात ती कधी न ठेवली मनात मी
विचारती मलाच ते सहन किती करायचे ..
जिवास चैन ना पडे उदास रात्र जागतो
तुफान उसळते तरी मनास आवरायचे ..
प्रवास जीवनातला नि ऊन खूप तापते
तिथे नसेच सावली जिथे मला बसायचे ..
कशास पोट हे दिले भरीस भूक ईश्वरा
विहीर आड कोरडे उगाच डोकवायचे ..
.
त्रिवार भेटले तरी अनोळखी बघायचे ..
जपून जात ती कधी न ठेवली मनात मी
विचारती मलाच ते सहन किती करायचे ..
जिवास चैन ना पडे उदास रात्र जागतो
तुफान उसळते तरी मनास आवरायचे ..
प्रवास जीवनातला नि ऊन खूप तापते
तिथे नसेच सावली जिथे मला बसायचे ..
कशास पोट हे दिले भरीस भूक ईश्वरा
विहीर आड कोरडे उगाच डोकवायचे ..
.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा