काल गुरुवार.
नेहमीप्रमाणे साप्ताहिक वीजपुरवठा गुल्ल.
तासभर कागद पेनची झटापट.....
(माझ्यामते-) एक उत्कृष्ट अशी चारोळी लिहिली.
उत्साहाने पहिली वाचक म्हणून,
स्वैपाकघरातल्या कामात गुंतलेल्या बायकोपुढे कागद धरला.
फुशारकीने मी म्हणालो-
"अग संगणक बंद असला, म्हणून काय झालं ..
डोक्यात कल्पना चालू आहेत ना ?
या कागदावर मी लिहिलेली..
ही बघ ताजी ताजी चारोळी..
वाच आधी !"
बायकोच ती !
मैत्रिणीसारखे न वाचता थोडच ,
"वा" "वा" "कित्ती छान" म्हणणार ती ?
हातात कागद धरून वरखाली फिरवत,
बायको नाक मुरडत फिस्कारलीच-
"शी शी ! काय पण अक्षर आहे !
अगदी उंदराचा पाय मांजराला लावल्यासारखं-
एक अक्षर लागेल तर शपथ !"
मी बरा गप्प बसेन तिच्या फिस्कारण्यावर ..
ताड्कन उद्गारलो -
" आण तो कागद इकडे.
अग, मूर्खातला मूर्खहि वाचू शकेल ती चारोळी -
मी दाखवतो ना तुला ती वाचून---"
.
नेहमीप्रमाणे साप्ताहिक वीजपुरवठा गुल्ल.
तासभर कागद पेनची झटापट.....
(माझ्यामते-) एक उत्कृष्ट अशी चारोळी लिहिली.
उत्साहाने पहिली वाचक म्हणून,
स्वैपाकघरातल्या कामात गुंतलेल्या बायकोपुढे कागद धरला.
फुशारकीने मी म्हणालो-
"अग संगणक बंद असला, म्हणून काय झालं ..
डोक्यात कल्पना चालू आहेत ना ?
या कागदावर मी लिहिलेली..
ही बघ ताजी ताजी चारोळी..
वाच आधी !"
बायकोच ती !
मैत्रिणीसारखे न वाचता थोडच ,
"वा" "वा" "कित्ती छान" म्हणणार ती ?
हातात कागद धरून वरखाली फिरवत,
बायको नाक मुरडत फिस्कारलीच-
"शी शी ! काय पण अक्षर आहे !
अगदी उंदराचा पाय मांजराला लावल्यासारखं-
एक अक्षर लागेल तर शपथ !"
मी बरा गप्प बसेन तिच्या फिस्कारण्यावर ..
ताड्कन उद्गारलो -
" आण तो कागद इकडे.
अग, मूर्खातला मूर्खहि वाचू शकेल ती चारोळी -
मी दाखवतो ना तुला ती वाचून---"
.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा