स्नेह फेसबुकातला -

Pradnya Karandikar

27 September 2015 at 00:21

ही रचना श्री विजयकुमार देशपांडे यांना समर्पित -
काकांचा हा छंद किंवा कवितेची विलक्षण ओढ,त्यातील शब्द सामर्थ्य प्रचंड आहे .रसिकांना दर दहा बारा मिनीटे अर्धातासानी काहीतरी छान हसवणारं , आनंद देणारं वाचायला आपण देत असता आपली प्रगल्भता शब्द रचना अफाट आहे .आपला उत्साह ,मिश्किलपणा, रसिकता आपल्या रचनांमधे दिसतो आणि आम्हाला भावतोही . प्रत्यक्षात आपली भेट झाली नाही . फेसबुकच्या माध्यमातून आपल्याशी ओळख झाली तरी पण आपल्या कवितांमधून चारोळ्यांमधून आणि मधूनमधून करणाऱ्या फटकेबाजीतून आमच्यापर्यंत जसे पोहचला आहात त्यावरुन आपल्या ह्या रसिकतेला कवितेतूनच दाद द्यावी वाटलीम्हणून केलेला हा प्रयत्न -

उठताबसता,खातापीता
दिवसारात्री असतो तुझ्याच सहवासात
रात्री बायको जवळ तरी
विसावतो तुझ्याच सान्निध्यात
स्विकारलयं तिनेही तुला आनंदानं
मान्य केलयं तुझ्यात मी अन् माझ्यात तू रमून जाणं……

श्वास असेपर्यंत तू असशीलच
नव्हे तुझ्यामुळेच माझा श्वास आहे
पत्नी एवढीच हृदयाजवळ तुझी जागा आहे
तुझ्यापासून वेगळे होणे
जगण्यापासून दूर जाणे
चंद्राविना रात्र,बासरीविना कृष्ण असणे……

तुझ्यामुळे माझ नांव आहे
रसिकांचे प्रेम आहे
जगण्याला अर्थ आहे
तुझ्याशिवाय सारे व्यर्थ आहे……

माझ्यात तू अन् तुझ्यात मी रुजलो आहे
सुख दु:खापलिकडे तुझं माझ जग आहे
माझ्यानंतरही तुझ्यामुळे मी उरणार आहे
रसिकांमध्ये तुझ्यासह मी भरभरुन जगणार आहे

रचना-सौ प्रज्ञा नरेंद्र करंदिकर
बंगलोर

2015.09.26 - 23:56