चिमणी पाखरे

चिमणीपाखरे व्याकूळ होती
पंखांना हलवत भिरभिरती 
दाही दिशा पाण्यास्तव फिरती
जीव बिचारे किती हिरमुसती..

कुठे रोपटी कुठे फुले ती
झाडे नाहीत अवतीभवती
खांब नि सळया उंच इमारती
शोधत दमती हिरवाई ती.. 

हौद नि पाईप नजरेपुढती
नळातून जलथेंब न पडती
पाणवठे कोरडेच दिसती
गाणी कुठली मोटेवरती..

इकडेतिकडे जरी धावती
फेऱ्यातूनच ती तडफडती
चिऊ काऊ गोष्टीतच उरती
गोडगोड गाणी चित्रापुरती..

डोंगर फोडून झाडे तोडती
निराधार पाखरे बनवती
झाडे जगवा झाडे भवती 
फतवा नुसता कागदावरती..

चिमणी पाखरे उदास होती
आश्रयास आधार शोधती 
का माणसे जिवावर उठती
माणुसकीस काळिमा फासती..

मुर्दाड मनाची माणसे किती
पाखरांची मुळी कोणा न क्षिती
होणार कधी मानवी जागृती-
 वाढेल का प्रेम निसर्गाप्रती ?
.