गझल -

एकेकाळी तिचा गुलाबी कागद माझ्या हाती पडता 

मजकुर सांगू शकलो होतो डोळे मिटुनी मी न वाचता 

सावरशी तू किती कितीदा बटांस अपुल्या गालावरच्या

मजा पण कशी मनास वाटे बटांसवे त्या हळू खेळता 

सापडलो मी पुरात होतो पण घाबरलो कधीच नव्हतो 

का डगमगलो आसवांस पण डोळ्यांमधल्या तुझ्या पाहता 

चूक तुझी जर सापडली मी तयार असतो रागवायला 

पण गडबडतो खळी तुझी ती गालावरची बघता बघता 

माझ्या हाती गुलाब ताजा कधी एकदा दिलास तू जो 

दरवळतो तो मनात माझ्या अचूक अजुनी तुलाच स्मरता 

.