संसाराची सप्तपदी मी
धरून हाता तुझ्या चालले ;
वाट बिकट - ना मजला कळले
मुक्कामी मी कशी पोचले !
भाजलेल्या मी पोळीचा
नकाशा कधी गोल नसे,
कौतुकाची छान कशी रे
त्याला दाद तुझीच असे !
उत्साहाने केलेली मी
भाजी शिजलेलीच नसे-
चेहऱ्यावरी भाव तरी तव
आनंदी का खास दिसे !
अर्धाकच्चा पाणीदार तो
खडेयुक्त जरि भात असे -
मुखातुनी पण तुझ्या कशी
ती ' वा वा ' ची तान वसे !
तुझ्या पावलावरी ठेवुनी
पाऊल मी चालत आहे -
अर्धांगी मी पूर्ण तरी
गमक साथ रे तुझीच आहे !
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा