शब्द ..शब्द .. शब्द ..


                       


                                                              शब्दांच थैमान
                                

                               डोक्यातल्या कप्प्यातून
                                     
                                                     घुटमळतात शब्द
                                              
                                                                             तेच मनांत कधीपासून -
                                                  
                                                    डोकावतात
                                               
                                                                      संधी साधत बेटे
                                                                  
                                       लेखणीतून घरंगळत
                                 
                                                                       पहुडतात कागदावर
 
                                                                                                     कविता बनून !


अनपेक्षित ...


काहीतरी चांगल पोस्ट करायला जातो,
 

नेमकी एरर समोर येते आणि आपण काहीतरी करण्याआधीच पोस्ट अपडेट होते
.. अनपेक्षित पेचातून सुटका !
 
पोस्टला कुणी लाईक केले आहे का पहातो, तो पोस्टला चार शेअर दिसतात
.. अनपेक्षित आनंदाचा झटका !
 
रस्त्यातून जाताना पुढच्यास ठेच- म्हणून शहाणा व्हायला जातो,
तर आपल्याला ठेचच लागत नाही तर आपण नेमके समोरच्या खड्ड्यात पडतो
.. अनपेक्षित शहाणपणापणाला फटका !
 
वाहतुकीचा सिग्नल तोडून पुढचे दोघे भरधाव निघाले की,
आपणही 'प्रयत्न' करायला जातो आणि नेमके 'त्या'च्या तावडीत सापडतो
.. अनपेक्षित प्रयत्न लटका !
 
बायकोला फोन करून खूष करण्यासाठी सिनेमाची तिकीटे घेऊन गेल्यावर,
समोरच घरात पाहुणे आलेले दिसतात
.. अनपेक्षित बायकोशी उडणारा अबोल्याचा खटका !
 
जमा झालेले मासिक वेतनच पाहायला जातो,
तेव्हां अचानक कसलातरी जुना फरक जमा झालेला दिसतो
.. अनपेक्षित लागलेला मटका !
 
ह्या आणि असल्या अनपेक्षितपणाने आयुष्यात घडणाऱ्या घटनामुळे तर जीवन सुसह्य अथवा असह्य होते ..
जगणे जगणे म्हणतात, ते असल्या झटक्या-फटक्यांमुळे तर जगावे वाटते.
.. नाहीतर जीवन नीरसच !
 
पटतंय का ?

जुनी गोष्ट...



                चिमणे चिमणे दार उघड, म्हणत कावळा थांबत होता 
                बाळाला तीट लावत लावत.. चिमणीचा वेळ जात होता    

                शेणा-मेणाच्या त्यांच्या घरात पाऊस दंगा करत होता 
                बाळ मजेत आईच्या कुशीत, रंगीत स्वप्नात शिरत होता !

                ..पावसाची वाट पहात पहात, चिमणी खूपच थकली आहे
                दाराबाहेरच्या कावळ्याने, मान बाजूला टाकली आहे

                जुनी गोष्ट..नव्या पिढीतली आई बाळाला सांगत आहे
                बाबाचा जीव सिमेंटच्या घरांत वरखाली टांगत आहे !