संशयाचे भूत

ऑफिस सुटले बरेच लवकर 
नवरा पोचला दारी भरभर 

हसत होता स्वत:शी जरा 
धरला होता हातात गजरा 

दारापुढती उभा राहिला 
कानोसा तो घेऊ लागला 

पायांचा आवाज ऐकला धपधप 
दुसरा कसला ना कळला झपझप 

आत पावले होती वाजत     
बायको जोरात होती गर्जत 

"दिसलास जर का इथे पुन्हा तू 
असेच बडविन मरेपर्यंत तू .."

- बायकोचा आवाज ऐकताक्षणी 
घाबरला की नवरा मनी 

काय करावे त्यास कळेना 
दार बडवणे त्यास सुचेना 

बिचारा नवरा मागे सरकला 
बायकोचा आवाज कानी पडला 

" मर, मर.... मेल्या, असाच तडफडत 
येशिल का तू परत धडपडत ?"

- अखेर नवऱ्याने धाडस केले 
हाका मारत दार बडवले 

बायकोने हसतच दार उघडले
दिसले नवरोजी गोंधळलेले  

नवऱ्याने पाहिले इकडेतिकडे 
बायको हसली बघून त्याकडे 

ध्यानी आले काय घडले 
संशयाचे भूत पळून गेले  

हुश्श म्हणत नवरोजी हसले  
बायकोला 'शाब्बास' म्हटले 

-- बायकोने हातात झाडू धरलेला 
समोर तिच्या उंदीर मेलेला  !
.

छोटी छोटी माझी बाहुली

छोटी छोटी माझी बाहुली 
ऐटीत कशी उभी राहिली ..

फ्रॉक दिसतो छान छान 

डौलात डुलती दोन्ही कान ..

डोळे तिचे फिरती गोलगोल 

सांभाळताना आपला तोल ..

झोकात कशी हलवते मान 

विसरायला ती लावते भान ..

किती चकाचक बूट पहा 

सुंदर लेस बांधली अहा ..

तुरा केसांचा ऐटीत दिसे 

त्यावर सुंदरशी मोरपिसे ..

ती कमरेवर ठेवून हात 

गिरकी घेते बघा तोऱ्यात ..

छोट्या छोट्या बाहुलीला 

या या लवकर बघायला ..
.

स्वप्न मला का असेच पडते

स्वप्न मला का असेच पडते 
अवतीभवती ती घुटमळते ..

स्वप्नी म्हणते नक्की भेटू 
जागे होता का मग पळते ..

स्वप्नामधली रात्र सुखाची 
दिवसाची मग वाट लागते ..

समोर ना ती कधीच येते 

सखी वेड का मना लावते .. 

सहन न होते कुणास सांगू 
दु:ख मनीचे मनास छळते ..

पोरगी ती दूरदेशी शिकत आहे.. [गझल]

वृत्त- मंजुघोषा 
लगावली- गालगागा गालगागा गालगागा 
मात्रा- २१
---------------------------------------------
पोरगी ती दूरदेशी शिकत आहे 
घास ओठी का हिच्या पण अडत आहे..

पीक नाही थंड आहे चूल जरि ती  
आत्महत्येचा विचारच शिजत आहे.. 

जीवनाला अर्थ ना पैशाविना या   
औषधावाचून तेही रडत आहे..

शब्दही आधार ठरतो निर्धनाला  
शब्द विकुनी पोट त्याचे भरत आहे..

खायला विष आज कोठे फुकट मिळते 
कोरडी भू आसवांनी भिजत आहे.. 

तीनदा हुलकावण्या देऊन झाल्या 
न्यायला आता किती यम दमत आहे..

खरा आनंद

त्याची नवीन नोकरी 
नवीन वर्षाची सुरुवात 
आणि पगाराचा दिवस !

हातातले खोके बायकोपुढे धरीत तो म्हणाला, 
"प्रिये,
हा बघ, 
तुझे कान, नाक, गळा चमचमवणारा - 
बेन्टेक्सचा दागिन्यांचा 
किती मस्त सेट आणलाय खास तुझ्यासाठी ! "

त्यावर कौतुकाने झडप घालत, 
जराशी हिरमुसलेली बायको विचारती झाली-
"पण, दुचाकी आणणार होता ना तुम्ही आपल्याला ? "

बायकोपेक्षा जमेल तेवढा जास्त 
केविलवाणा चेहरा करत तो उत्तरला, 
" हो ना! काय करणार?
सगळी बाजारपेठ पालथी घातली, 
पण, बेन्टेक्सची दुचाकी कुठेच दिसली नाही ग, 
म्हणून तर राणीसरकारांसाठी हा खास सेट- 
भेट ...! "

प्रसन्न मुद्रेने 
बायको आरशासमोर गेली !

पतीराजाचे मन जाणून- 
फूल नाही फुलाच्या पाकळीतही आनंद मानणाऱ्या,
अशा बायकोच्या सहवासात 
काही वेगळाच आनंद असतो, 
नाही का ?
.

चिमण्यांची शाळा - [बालकविता]

ऐकू आली ठण ठण घंटा 
भरली चिमण्यांची शाळा ..

भुर्रकन चिमण्या चिवचिवल्या 
वर्गात शिरल्या पंधरा सोळा ..

मास्तर नव्हते आले अजुनी 
चिमण्यांचा गोंधळ होऊन गोळा ..

काव काव आवाज बाहेर आला 
वळला तिकडे चिमण्यांचा डोळा ..

कावळे मास्तर वर्गात फिरले 
चिडीचूप झाला वर्ग सगळा ..

पाढे म्हणती कावळे मास्तर 
बे त्रिक सात चार नव्वे सोळा ..

चिमण्या होत्या गोंधळलेल्या 
पाढा म्हणताना दुखला गळा ..

कावळे मास्तर आपल्या नादात 
पुसता पुसता फळा काळा ..

डस्टर धपकन डोळ्यावर पडले 
सुजला मास्तरांचा एक डोळा ..

वाचता येईना लिहिता येईना 
चिमण्या म्हणती डोळा चोळा ..

चिडले ओरडले जोरात मास्तर 
सुटली शाळा जा पळा पळा ..

चिमण्या सगळ्या हसत उडाल्या 
लवकर सुटली त्यांची शाळा ! 
.