मनाला वाटते तेव्हा ... (गझल)

मनाला वाटते तेव्हा किती कामात चरतो मी
खिशाची भूक मिटवाया विनातक्रार दमतो मी..

कशाला बाळगू भीती तसा निर्लज्ज मी झालो
कुणाच्याही घरी जेव्हा मनी येताच निघतो मी..

जरी मी ठेवतो नावे कुणाच्या कर्मकांडाला
मला जमतो मुकाट्याने नवससायास करतो मी.. 

कसे मोरास वाटावे दिसावे नाचताना मी
पडेना थेंब एखादा उगा का आस धरतो मी..

किती मी धावतो आहे जिवाची लावुनी बाजी
जरी ठाऊक मृगजळ ते तरी मोहात फसतो मी..
.

वाचून मीच गीता ... (गझल)

वाचून मीच गीता ज्याच्या पुढ्यात धरली
गावातला ढ होता वार्ता तिथे पसरली.. 
.
खड्डे बघून म्हटले रस्त्यात नीट चाला
माझे मला न कळले चप्पल कशी घसरली..
.
मर्मास जाणले ना कासव ससा कथेच्या
घाईत जीवनाच्या प्रत्येक पैज हरली..
.
अंदाज पावसाचा खात्यातही न कळला
मी पावसात भिजलो छत्री घरी विसरली..
.
हे पोट एवढेसे गरिबीत भूक मोठी
दानास पात्र झोळी पण फाटकीच ठरली.. 
.

मला ठाऊक आहे जे .. (गझल)

मला ठाऊक आहे जे तुला बोलायचे आहे
अबोला सोड ना आता मला ऐकायचे आहे..
.
दुरावा संपला कोठे तुझ्या माझ्यात जो होता
उभे आयुष्य सारे हे कसे काढायचे आहे..
.
सुखाचा एक दु:खांचे दहा दाणे भरे झोळी
नकोसे जीवनी ओझे मला पेलायचे आहे..
.
जरी वाटे नकोशीही क्षणाची रंगरंगोटी
न कंटाळून पोराला पुन्हा पाजायचे आहे..
.
'मुलीचा जन्म हा माझा' मनी ना दु:ख वाटावे
मुलांना टाकुनी मागे तिला धावायचे आहे..
.

गा रवीची तुम्ही थोरवी.. (गझल)

वृत्त.. वीरलक्ष्मी
लगावली..गालगा गालगा गालगा
मात्रा..१५
अलामत... अ
गैरमुरद्दफ
.............................................

गा रवीची तुम्ही थोरवी
मार्ग मज काजवा दाखवी..
.
ऐकवी घोषणा छान तो
पण पुन्हा सारवा सारवी..
.
लागला वेदनांचा लळा
का सुखालाच सुटका हवी..
.
वाद का घालती बायका
माहिती भावही वाजवी..
.
चाललो मी कुठे एकटा
शीळ वारा सवे ऐकवी..
.

तुझी झुकती नजर बघता ... (गझल)

तुझी झुकती नजर बघता तुझ्या हृदयात मी आता
तुझ्या बघ स्वागता उत्सुक उभा दारात मी आता..
.
कधी इकडून जातो मी कधी तिकडून मी जातो
तरी पोलीस वळतो तो कळे चौकात मी आता..
.
पुरी करणार मी वचने दिलेली सर्व जनतेला
म्हणाला तो मला नेता, पहा कोमात मी आता..
.
जगाला वेड लागावे अशी ही लेखणी माझी
हिचा तोरा किती न्यारा बघा झोकात मी आता..
.
जरी गेलीस तू कोठे कितीही दूर रागाने
बनूनी छानसे गाणे तुझ्या ओठात मी आता..
.
कसा केव्हा घसा बसला न कळले आज पत्नीचा
दरारा वाढला माझा घरी जोमात मी आता..
.
कधी पेटेल तो वणवा नसे तो ज्ञात अवकाळी
न व्हावा गर्व वृक्षाला, किती बहरात मी आता..
.