हझल

ना वार लाटण्याचे खाणे चुकेल आता
हा पोळपाट हाती तोही फुटेल आता

पाठीस ढाल केले त्या लाटण्यासमोरी
डोक्यावरी निशाणा कैसा हुकेल आता

तो संपला 'पुरुषदिन' कळता तिला अखेरी
पर्याय शरण जाणे मजला उरेल आता

प्राविण्य नेमबाजी कौतूक फार केले
खाणे तरी तडाखे मज ना पचेल आता

ती सात जन्म नशिबी हिटलर म्हणून आली
आज्ञा झुगारता का माफी मिळेल आता . .
.