गारवा



एकदा भर उन्हाळ्यात 
मी म्हणालो सूर्याला-
होऊ नकोस इतका प्रखर 
किरण थोडे अड्जस्ट कर !

सूर्य म्हणाला रागाने 
बडबड तुझी बंद कर -
सगळ काही ऐकायला 
मी नाही तुझा नोकर !

मी म्हणालो- मित्रा !
मी तुला रिक्वेस्ट केली,
बरा नव्हे इतका ताठा 
असा गर्व अशी बोली !

बघ माझी सखी आली
नकोस धरू वर सावली-
सूर्य पाहू लागला खाली
मी छत्री हाती धरली ..

बसला सूर्य चडफडत 
एकटाच उन्हात तडफडत- 
त्याला काही बोलता येईना
त्याला काही पाहता येईना !

मी छत्री ऐटीत उघडली 
माझ्या डोक्यावर धरली -
घेऊन बसलो हातात हात
सावलीच्या गारव्यात निवांत !
.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा