सकाळी सव्वासात वाजता
"सोलापूर निलंगा" यष्टीत "लातूर"ला जाण्यासाठी बसलो.
नेहमीप्रमाणे हक्काच्या ठिकाणी "मोफतच्या खाण्यापिण्यासाठी-
" ठराविक ठिकाणी, म्हणजे "आशीव" या स्थानकावर...
कर्तव्यनिष्ठ, दक्ष वाहक चालकाने यष्टी थांबवली.
तिकीट घेतल्यानंतरचे उरलेले तीन रुपये,
वाहकाला माझ्याकडून एकवार मागून झाले होतेच.
वाहकाकडून "नंतर", हे अपेक्षित उत्तर म्या पामराने ऐकले.
खाणेपिणे झाले. यष्टी निघाली.
दोनतीन मिनिटानीच,
पाठीमागून एक फटफटीवाला
भरधाव वेगाने आमच्या यष्टीपुढे आला.....
आणि आमची यष्टी गचकन थांबली की हो !
फटफटीवाल्याने वाहकाला त्याचे "तिकिट फाडायचे यंत्र" ताब्यात दिले !
आमचा कर्तव्यनिष्ठ वाहक
आपले "तिकिट फाडायचे यंत्र" खाण्यापिण्याच्या नादात,
हॉटेलातच विसरला होता !
.
"सोलापूर निलंगा" यष्टीत "लातूर"ला जाण्यासाठी बसलो.
नेहमीप्रमाणे हक्काच्या ठिकाणी "मोफतच्या खाण्यापिण्यासाठी-
" ठराविक ठिकाणी, म्हणजे "आशीव" या स्थानकावर...
कर्तव्यनिष्ठ, दक्ष वाहक चालकाने यष्टी थांबवली.
तिकीट घेतल्यानंतरचे उरलेले तीन रुपये,
वाहकाला माझ्याकडून एकवार मागून झाले होतेच.
वाहकाकडून "नंतर", हे अपेक्षित उत्तर म्या पामराने ऐकले.
खाणेपिणे झाले. यष्टी निघाली.
दोनतीन मिनिटानीच,
पाठीमागून एक फटफटीवाला
भरधाव वेगाने आमच्या यष्टीपुढे आला.....
आणि आमची यष्टी गचकन थांबली की हो !
फटफटीवाल्याने वाहकाला त्याचे "तिकिट फाडायचे यंत्र" ताब्यात दिले !
आमचा कर्तव्यनिष्ठ वाहक
आपले "तिकिट फाडायचे यंत्र" खाण्यापिण्याच्या नादात,
हॉटेलातच विसरला होता !
.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा