घासाघीस

काल संध्याकाळी, शुक्रवारची पेन्शनरांची मिटिंग संपवून,
बाळी वेसमधून घरी परत निघालो.
कानावर आवाज आला-
"पेरू घ्या पेरूssss--- ग्वाड ग्वाड पेरूssssss"
सायकलवाल्याला हात करून थांबवले. म्हणालो-
"एक किलो दे रे बाबा."
आईसाठी(वय वर्षे फक्त ८९) घ्यायचे ठरवले.

 तिला फळे खूप आवडतात.
सीझनप्रमाणे आवडीने फलाहार चालू असतो.
नेहमीप्रमाणे
भावात घासाघीस न करता,
एक किलो पेरू घेतले.
पैसे दिल्यावर, पेरूवाल्याने एक पेरू पिशवीत जादाच टाकला.

मनातून खरेतर बरेच वाटले.
तरीपण विचारायचे म्हणून मी विचारले-
" अहो, हा कशाला टाकला आणखी एक ?"

सायकलवर टांग मारत, तोंडभरून हसून तो म्हणाला-
" सकाळपासून तुम्ही पहिलेच भेटलात राव,
भाव सांगितल्यावर, कायबी घासाघीस न करणारे ....!"
.

२ टिप्पण्या: