मारे सभेत हुरळत होते ..[गझल]

मारे सभेत हुरळत होते
पत्नीसमोर निवळत होते 

कार्यास साथ ना देता ते
चर्चा मजेत चघळत होते 

हातात फूल चुरगळले जे
गंधास फार उधळत होते 

ज्योती मनात सुविचाराची
देहात दीप उजळत होते 

दानास लोक हटले मागे  
गुत्त्यात तेच खिदळत होते

तोडावयास जाता पुष्पे
काटेच फार विव्हळत होते ..
.