बोट माझे त्या फुलाला एक जेव्हा बिलगले ..[गझल]

बोट माझे त्या फुलाला एक जेव्हा बिलगले
चावण्याला बोट काटे तेथ का सरसावले ..

वाहणारे सतत अश्रू हे तुझ्या नयनांतुनी
वाटले मज पाहता का नायगारे उसळले..

आज सर ती एक हलकी पाहिली दारात मी
अन सखीच्या आठवांनी मन किती हे भिजवले..

दु:ख होते सोबतीला चाललो मस्तीत मी
का अचानक मज सुखाने भेटुनीया दुखवले..

गर्व ज्योतीचा निमाला झुळुक येता एक ती
गर्व ज्योतीला किती या मी जगाला उजळले ..

.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा