जेव्हा मनी सखीचा - [गझल]

जेव्हा मनी सखीचा माझ्या विचार करतो 
प्राजक्त अंगणी का तिकडे उगा हुरळतो

प्रेमास ऊत येता सगळेच गोड वाटे 
हसतेस गोड तूही मिरची जरी भरवतो

न्याहाळता न तुजला क्षण एक थांबुनीया 
शोधात चांदणीच्या वेड्यासमान फिरतो

सत्यातला भिकारी मी दास लक्षुमीचा
स्वामी तिन्ही जगाचा स्वप्नात होत रमतो

सुख देउनी चिमुटभर दु:खात बुडवशी तू 
आम्हास न्याय देवा ना तव अजब उमजतो ..
.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा