कविता

हिय्या करून 
मनाच्या जिन्यातून 
विचारांच्या पायऱ्यांवरून 

तो कवी
सरसर चढून,
आकाशाला टेकला देखील -

वरून खाली 
आकाशातून शब्दाची
एकेक चांदणी
टाकू लागला-

सुंदरशी सर
त्यातून तयार झाली -

आणि 

खालून वर बघणारे
म्हणू लागले -

वाहवा ! 
किती छान
कविता झाली !
.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा