का मज नाही आता ती वळूनही पाहत हल्ली
होतो वळणाआड जरी हळूच मी चालत हल्ली..
असता खुर्ची मानाची नियमित होता भेटत तो
जाता खुर्ची जातो तो समोरुनी टाळत हल्ली..
येता जाता का सांगू उगाच मी दु:खे कोणा
फिरतो आहे हसत हसत मनात ती लपवत हल्ली..
चंद्रासम मी पुनवेच्या दिसे तुला दुर्मिळ आता
येती लाटा नयनातुन उगाच का वाहत हल्ली..
ठरल्यावेळी दोघांची ग भेट ती बागेमध्ये
नसता आपण का जाते ग बाग ती वाळत हल्ली..
.
["पुणे प्रतिष्ठान"- दिवाळी अंक २०१८]
["पुणे प्रतिष्ठान"- दिवाळी अंक २०१८]
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा