तीन चारोळ्या...

१.
परोपदेशे पांडित्य..

स्वत:स ठेच लागता किती 
हुरूप चढतो त्याला-
नीट चालायचा उपदेश
करत सुटतो ज्याला त्याला..
.

२.
मनपाखरू..

पिंज-यात तुझ्या प्रेमाच्या  
अडकते मनपाखरू-
किती कितीदा सांग सख्या,
कसे त्याला आवरू..
.

३.
करायला गेलो एक..

होतो साठवत मिरवणुकीत
रूप मी डोळ्यात देवाचे-
नाही कळले कधी फाडले
पडदे डॉल्बीने कानाचे..
.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा