पाठीवर तू घेशी सदैव थाप मारुनी.. गझल

अनलज्वाला मात्रावृत्त
८+८+८.
..........................................
पाठीवर तू घेशी सदैव थाप मारुनी
होता कौतुक पण इतरांचे जाशी पळुनी..

पावसातली भेट आपली  का आठवली
आठवणींच्या सरीत गेलो पुरता भिजुनी..

तिने वाचली माझ्या नयनी कथा व्यथेची
दादही दिली तिने मग मला आसवांतुनी..

फुलांसवे मी किती खेळलो बागेमध्ये
काट्यांनी पण सूड घेतला मला टोचुनी..

आठवणींचे पंख लावले मनास माझ्या
फिरून आलो पुन्हा तिच्या मी दारावरुनी..
.