जिकडे तिकडे संप, बंद, घेराव, मोर्चा, चळवळ- कसली ना कसली तरी घडामोड चालूच असते ! एखादा दिवस येतो आणि शांतता देऊन जातो, असे आढळेल तर शपथ ! ह्या सगळ्या घडामोडी, हे सारे उपद्व्याप कुणामुळे होत असतील, तर ते बहुतेक गद्धेपंचविशीच्या आसपासच्या तरुणांमुळे !
लहान पोराना काही काळात नसते. आपण सांगू तशी ती वागतात. ' चल बैठ जा' ' चल झूम जा 'च्या तालावर सांगू तशी नाचतात. त्यान्च्या पाठीशी कुणीतरी करता करविता असतो, त्यामुळे ती पोर बिचारी सुखी असतात. कशाचा व्याप नाही, काळजी नाही की कसली चिंता नाही ! ' भोपळ्यात बी खुशाल ' असतात.
म्हाता-या लोकांचे तर मन मेलेलेच असते. काहीच न करता आल्यामुळे त्याना म्हातारपणामुळे सेवा-निवृत्त व्हावे लागते. आता 'आमच्या वेळी असे नव्हते' किंवा 'आमच्याइतके तुम्ही काय करता-खाता-पिता, शिंच्यानो ! ' यासारखे उद्गार काढण्याखेरीज, त्याना आता दुसरा काही उद्योगच नसतो !
लहान पोरांचे तसे, तर म्हाता-यांचे हे असे ! एकंदरीत दोन्ही पिढ्या निष्काळजीच असतात ! उरली मग मधली 'तरुण' म्हणजेच 'कर्तबगार' 'उद्याचे भावी आधारस्तंभ' 'उसळते रक्त '... वगैरे वगैरे असलेली 'तरूण' पिढी ! कुठलीही गोष्ट घडली - ती चांगली असो वा वाईट असो- तिचे खापर फुटणार ह्याच मधल्या तरुण पिढीवर ! अशा वेळेस कधी कधी जीव जाम वैतागून जातो,
आणि म्हणतोच - " नको ते तारुण्य ! "
लहान शेंबड्या पोरीपासून ते म्हाताऱ्या आजीबाईपर्यंत सा-यांचा डोळा या 'तारुण्या'वरच ! यात (- म्हणजे तारुण्यात !) तरुण स्त्री-पुरुष दोन्ही आले. नाहीतर लगेच 'तरुण स्त्रिया' (बहुधा स्त्रिया नसणारच! कारण त्या स्वत:ला 'मुली'च समजत असणार !) मोर्चा काढायच्या लगेच ! तर सांगायचा मुद्दा असा की, सर्व तरुणाना आज 'स्वतंत्र' जिणे असे उरलेलेच नाही !
लहान पोराने सांगावे- 'दादा, मला एक वहिनी आण ', तर म्हाता-याने सांगावे- ' अरे बाळ, जरा गाय छाप आणून दे ना जरा !' एकूण काय की, तरुण पिढी कामाच्या रगाड्यात चांगलीच पिळून निघते आहे !
अठरा वर्षाच्या आतील पिढीला ती नोकरीस 'ना-लायक' असतात, म्हणून 'आराम', तर साठ वर्षावरील म्हातारे नोकरीला 'ना-लायक' असतात, म्हणून जुलमाचा 'रामराम' ! मधल्या मधे मरते ती मधली ही तरुण पिढीच !
नोकरी करावी ती ह्या तरुण पिढीनेच ! सारे कुटुंब पोसावे, ते ह्या तरुण पिढीनेच ! लग्न करून कुटुंब वाढवावे, तेही या तरुण पिढीनेच- तर कुटुंब नियोजन करावे, तेही ह्याच तरुण पिढीने ! यापेक्षा दुसरा विनोदी "विरोधाभास" जगात दुसरीकडे कुठे आढळेल काय ?
आता "लाईन"चे युग सुरू झालेले आहे. म्हाताऱ्यांना 'रांग धरा' म्हटले, तर त्यांचे पाय दुखतात, कंबर धरते, डोळे जळजळतात- ह्या तक्रारी सुरूच ! ( ह्याच म्हाता-यांचे डोळे एखाद्या कट्ट्यावर बसून, एखादी 'गुलछडी' रस्त्यांतून जाताना- ह्या टोकापासून ते पार त्या टोकापर्यंत बघताना- मात्र कसे त्रास देत नाहीत , हा डोळ्याच्या डॉक्टरला संशोधनाचा विषय ठरावा !) हे म्हातारे स्वत: लाईन कुठलीच धरत नाहीत, पण त्या तरुणानी एखादी 'लाईन धरली' की, लगेच यांचा तांबडा सिग्नल तिथे टपकलाच म्हणून समजा !
तरुण करीत असलेली 'थेरं' पाहून, स्वत:चा 'म्हातारचळ' विसरून; हे बेटे' (खरे म्हणजे 'थेरडे' म्हणावयास हवे, पण पुन्हा त्यांच्या मोर्च्याची भिती आहेच ना ! )
लहान पोरावर रेशन, रॉकेल इ.ही लाईन धरावयास लागते, ती पाहून जीव खालीवर होतो. कारण त्यांच्या धांदरटपणामुळे पैसे हरवणे, माल कमी येणे, उशीर लागणे- या गैरसोयी वाढतात. त्यामुळे 'लाईन' मारायची ( सॉरी !)- धरायची जबाबदारी तरुणावरच येते ना !
ऐन तारुण्याचे दिवसही 'तारुण्यपिटीका'मुळे नकोसे वाटतात. ते नोकरी धरणे, ते ऱ्यागिंग, ते बॉसिंग, तो प्रपंच, ती खदरावळ संभाळणे, पाहुण्या-रावळयांची सरबराई, त्यांचे मानापमान संभाळणे, त्यातून होणारे संशयकल्लोळ ! छे छे, सार्‍या जीवनाचाच तरुणाना उबग यायला लागतो. ' हे परमेश्वरा, लहान ठेव किंवा एकदम म्हातारे कर ! पण "नको ते तारुण्य !"- ह्या असेच तरुणाना म्हणावे वाटत असेल !
'जवानी दिवानी' ही रूपेरी पडद्यावरच पाहायला बरी वाटते. 'तरुण तुर्क-म्हातारे अर्क' मधील आपल्याला 'अर्क'च किती 'हा' वाटतो ! 'लहानपण देगा देवा -' म्हणण्यातली गोडी अवीट- फक्त म्हणण्यापुरतीच ! 'हे करा- ते करा आणि करता करता मरा-' हेच तरुण पिढीचे जीवन-सूत्र बनले आहे. ह्या पिढीला स्वास्थ्य, समाधान, विरंगुळा काही आहे का हो ? कोणत्याही गोष्टीतून, कामातून त्याला अंग झटकून, मोकळे असे होता येतच नाही ! कारण 'तरुण' हा नेहमी 'उत्साही'च कार्यकर्ता असतो म्हणे !
थोडक्यात सांगायचे तर, लहान पिढी ही 'दही', तर म्हातारी पिढी ही 'लोणी' असते ! माझा म्हणण्याचा मुद्दा लक्षात आला असेलच ! मधली म्हणजेच 'तरुण पिढी' ही "ताक" असते- कुणीही यावे आणि कुठेही कितीही घुसळून जावे ! पटते ना मी दिलेली उपमा ? पटली तर व्हय म्हणा की मग !
अरेच्चा ! एक गोष्ट विसरलोच मी ! आता ही तरुण पिढी हे सगळे वाचून, स्वस्थ थोडीच बसणार आहे ! बघा- निघाला त्या पिढीचा एक मोर्चा, घोषणा देतच - " नको ते तारुण्य ! "
.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा