थंडीचा दिवस
भर दुपारची वेळ
कामानिमित्त पायपीट चालू
सायकलवरून घंटी वाजवत येणारा तो "बाम-गोळा" वाला
सायकलच्या क्यारीअरला लाकडी खोक्यात
हा एवढा मोठ्ठा बर्फाचा चौकोन
बाजूला बर्फावर घासायचा तो लाकडी रंधा
वयाचा विचार बाजूला ठेवला
शर्टच्या एका बाहीने सर्दीमुळे गळणारे नाक पुसले
बामगोळेवाल्याला थांबवले
"एक बामगोळा दे..."
चमत्कारिक नजरेने माझ्याकडे पहात
त्याने बर्फावर रंधा मारला
घास्सक घिस्सक
घास्सक घिस्सक
कानाला मोहून टाकत होता तो आवाज ..
त्या क्षणी तरी माझ्यापुढे
शिवकुमार हरिप्रसाद इनोक द्यनिअल अजय अतुल
हे कुणीच नव्हते
हातावर बर्फाच्या लगद्याचा मस्त पांढराशुभ्र गोळा धरून
त्यावर महामुलखाचे महागडे अत्तर शिंपडावे तसे
बाटलीतले ते लालभडक पाणी मस्तपैकी शिंपडले
अलगद हातातल्या गोळ्यात काडी खुपसल्यावर
तो लालभडक गोळा माझ्या हातात एकदाचा आला
सगळे जग आता आपल्या हातातल्या त्या लालभडक गोळ्यापुढे
किती तुच्छ आहे
अशा आविर्भावात मी तो गोळा चाखत राहिलो
जीवनातला लहानपणातला आनंद पुन्हा एकवार चाखत राहिलो
ए क टा च !
.
आपले लेखन आवडले..!! यासाठी माझ्याकडून सुपर लाईक..!!
उत्तर द्याहटवाInfoBulb : Knowledge Is Supreme
अनामित,
हटवाआपला प्रतिसाद हुरूप वाढवतो !
मन:पूर्वक आभार .
Sahi.. Me pan chakhalay to anand..
उत्तर द्याहटवाअनामित,
हटवाआपल्या प्रतिसादाने आनंद वाढला .
मनापासून धन्यवाद !