नको देवराया, अंत आता पाहू -

पुण्याच्या रस्त्याला एकदाचे लागलो.

माझ्या पोटात भलामोठा गोळा !

प्रवासात गाडीत बायकोसमोर दुसरी एक विशालकाय महिला.
ती पट्टीची अस्खलित हिंदी बोलणारी....

आणि आमचं अर्धांग हिंदीची पार कत्तल करून खांडोळी करणारं धाराशिवी पात्र ! 

दोघीत गप्पांना सुरुवात झाली -
आणि त्या महिलेने बायकोला विचारले -
" कैसा रहा आपका सफर, बहेनजी ?"

तत्परतेने आमचं हौशी अर्धांग उत्तरले -
" बहोत अच्छा  !
जिधर देखो उधर चहाके मळेच मळे थे !
वहाँ इतना बरफ था कि उस बरफमेँ काडी बुडाके 
बामगोळे बनाकर खानेकी,
लहानपणकी याद सारखी सारखी आ रही थी ! "

मनातल्या मनात मी काडी बुडवलेला बर्फ निवांतपणे,
 घशातल्या आवंढ्याबरोबर,
 खिडकीबाहेर नजर लावून गिळत होतो.
.