रोजच्या प्रमाणे अकरा वाजता,
संगणकापुढे बसून मन लावून काम करत होतो.
पाठीमागे अचानक धपधप आवाज आला.
मागे वळून बघतो तो,
बायको स्वैपाकघरातून माझ्याच दिशेने येताना दिसली.
एका हातात ते जगप्रसिद्ध लाटणे ,
दुसऱ्या हाताने आपल्या झिंज्या सावरणे चालू होते.
मी उगाचच सवयीनुसार घामेघूम.
काय झाले नक्की काहीच कळेना.
माझा हात थरथरू लागलेला.
माझी स्थिती बायकोच्या ध्यानात आलेली असावी.
जवळ येऊन तिने विचारले-
" का हो ! असे एकदम घाबरायला काय झाले तुम्हाला ?
मी कुठे काय म्हणाले का,
आत्ता तुम्हाला काही ? "
कपाळावरचा घाम पुसण्याचा प्रयत्न करत,
मी उत्तरलो -
" न न नाही , त त त तसे काही नाही . "
तिने हातातले लाटणे खुर्चीवर एका बाजूला अलगद ठेवले.
डोक्यावरचे अस्ताव्यस्त केस व्यवस्थित करत ती म्हणाली -
" अहो, आज फ्रेंडशिप डे नाही का ?
त्या पोळ्या लाटता लाटता, माझ्या एकदम ध्यानात आलं हो.
परत विसरून जाईन म्हणून आत्ता घाईतच आले.
मिष्टर, ह्यापी फ्रेंड्स डे बरे का ! "
हात्तिच्या !
किती घाबरलो होतो मनातून मी .
मीही धीर एकवटून उत्तरलो -
" थ थ थ्यांक्स म्याडम.
सेम टू यू ! "
ती आत निघून गेली ..
आणि माझा जीव एकदाचा संगणकात पडला !
.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा