सात चारोळ्या -------

केले स्वागत प्राजक्ताने 
सुगंध वाऱ्यासोबत धाडून-
निरोप प्रेमळ दिधला त्याने
छान फुलांचा सडा घालून ..
.

काड्या मोजक्या सुखाच्या
पाने असंख्य दु:खांची-
विधात्याने बनवली अजब 
पत्रावळ आयुष्याची..
.

कायदे करण्यास असती 
उत्सुक ते आमच्यासाठी-
पळवाटा शोधण्यात आम्ही 
तत्पर ते मोडण्यासाठी..
.

कळते न ज्यातले काही
हमखास भाष्य त्यावर -
औषध मिळेल कोठे 
या मानवी स्वभावावर ..
.

कागदाचे अंगण प्रशस्त समोर
शब्दांच्या धारा टपटप झरती - 
नाचायला अधीर लेखणीचा मोर
कवितेचा पिसारा झपझप वरती ..
.

काटे आहेत म्हणून 
गुलाबाने फुलू नये का -
आठ्या आहेत चेहऱ्यावर 
स्मित आणू नये का ..
.

किती हा उन्हाळा, लागले
रिकामटेकडे कण्हायला -
घाम गाळत कष्टकरी लागले
ओझे उन्हाचे उचलायला ..
.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा