बोकडाजवळचा कसाई
कवितेपुढचा समीक्षक
काही फरक वाटतो का ..
सुरा परजत
कातडी ओढत
कसाई तयार असतो ..
कीस पाडत
शब्दाचा एकेक
समीक्षक काही वेगळा नसतो ..
बें बें करीत
पुढ्यातला प्राणी
शरणागत होतो कसायाला ..
छिन्नविछिन्न
आपली कविता होताना
हुंदका दाटतो कवीमनाला ..
ह्याची सुरी
त्याची कापूगिरी
दोघांचाही आनंद आसुरी ..
दोघासमोर
"बहुत अच्छा" "वा वा"
म्हणणारे उभेच असतात ..
बोकड काय
किंवा कविता काय
दयामाया दाखवणारे दुर्मिळ दिसतात . .
.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा