चिमणे चिमणे दार उघड-

१.
चिमणा हपीसातून हाश्श हुश्श करत घरात शिरतो.
पुकारा करतो - "पाणी देता का कुणी पाणी ?"

टीव्हीच्या पडद्याकडे टक लावणारी चिमणी...... सहेतुक सासूकडे बघते .
सासू बिलंदरपणे भलतीकडे रिमोटची नजर वळवते .
मुलगी अभ्यासाचे नाटक करते .
मुलगा मोबाईलच्या गेममधे गुंग .

एकंदरीत काय ?

"चिमणे चिमणे दार उघड - थांब माझ्या बाळाला न्हाऊ घालू दे ......." ची ष्टोरी ,
अजूनही घराघरात घडतच आहे ना ?



.

/././/././/./././././././/.././././././././././././.../....//..///././././//./././/././././././././././././././././././././././/. 


२.

 "'अरसिक किती हा मेला-'"

मागच्या वर्षातली आठवण .
मित्राला म्हटलं -
" चल बाहेर जरा, ती पालखी आलीय म्हणे . 

बघून यायची का !"

मित्र लगेच म्हणाला-
" पालखी काय पहायची रे .

 बसू इथेच गप्पा मारत ! "
काय उत्तर देणार मी त्याला ?

आपण बरे, आपले काम बरे -
अशी वृत्ती एका ठराविक मर्यादेपर्यंत ठीक आहे ना ?

पण -
इंद्रधनुष्य ... त्यात काय पहायचे ?
पहिला धो धो पाऊस ... त्याला काय पहायचा ?
लाटांचा उसळता डोंगर .. त्यात काय विशेष ?
एखादा चांगला सिनेमा, एखादे चांगले नाटक,
एखादे चांगले पुस्तक, एखादी दुर्मिळ गोष्ट ...असली, दिसली, भेटली तरी -
" त्यात काय विशेष ? "

- असला संवाद करणारा ..
आणि इतरांचाही त्यामुळे विरस करणारा..
अरसिक कशासाठी जगात जगत असेल ?

.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा