नऊ चारोळ्या -

'नेमबाज -'
कटाक्ष पडे तुझ्या नजरेचा 
माझ्या हृदयजलाशयावर - 
असंख्य उमटू लागले सखे 
अलवार प्रेमतरंग त्यावर ..
.

'आला श्रावण -'
कुठे एखाद्या गरीब बाईचे पोर
दुधावाचून घरात तडफडत राहते -
देवासाठी ती बाई अभिषेकास 
विकतचे दूध घेऊन धडपडत जाते .. 
.

'काडी -'
काडी "पेटवाल" 
अंधार सरेल -
काडी "कराल" 
अंधार पसरेल ..
.

'व्यथा शेतकऱ्याची-'
कसे जगावे किती मरावे
दखल ना घेई कोणी -
आशेने का पीत रहावे
डोळ्यामधले पाणी ..
.

'कित्ती मज्जा -'
कित्ती मज्जा मित्रहो ती 
बायको लाटणे मारत होती -
दोन तुकडे त्या लाटण्याचे 
पण पाठ माझी शाबुत होती ..
.

'लपंडाव -'
काही क्षण मिटता डोळे 
नजरेसमोर तूच दिसतेस -
पटकन मी उघडतो डोळे 
नेमकी कशी अदृश्य होतेस ..
.

'आठवणींचे पत्ते -'
कधीतरी तुझी आठवण होते 
मन कावरेबावरे होऊन जाते -
पत्ते तुझ्या आठवणींचे ते 
निवांत एकटेच पिसत बसते ..
.

'पाषाणहृदय -'
"किती निर्दयी काळजाचा हा" 
ऐकून घेत राहतो सतत मी -
हृदय हुंदक्यानीच भरलेले  
कुणाकुणाला बसू दाखवत मी ..
.

'हा दैवाचा खेळ निराळा -'
कर्णासम मी दान दिले 
पर्वा करता ना कसली -
गरजेपोटी हात पसरले 
नियती हळूच का हसली ..
.