प्रीतीचा लागला फुटू अंकूर मनात माझ्या [गझल]

प्रीतीचा लागला फुटू अंकूर मनात माझ्या
माजू पाहे असे कसे काहूर मनात माझ्या

आकाशाला भुईवरी टेकेल क्षितीज तेथे      
लाडीगोडी अवीटशी सुमधूर मनात माझ्या

जोडीने मी फिरू कसे उद्यान अजून जागे 
टकमक बघती कशी फुले हुरहूर मनात माझ्या

झाडाखाली विसावलो दोघेहि उन्हात जेव्हा
बरसत गेल्या सखे सरी भरपूर मनात माझ्या

हात धरुनिया तुझा सखे हातात खुशाल माझ्या
तारा झंकारल्या जगी संतूर मनात माझ्या

आपण दोघे नदीतुनी प्रतिबिंब पहात होतो
केली चंद्रान त्या किती कुरकूर मनात माझ्या

दोघांमधली उणीदुणी आयुष्यभरात विसरू   
जोडी माझी तुझ्यासवे हा सूर मनात माझ्या ..
.