होता जिवंत तेव्हा जो दूर सारलेला - [गझल]

होता जिवंत तेव्हा जो दूर सारलेला
खांद्यावरून त्याचा जयघोष चाललेला ..

दु:खात वाढ माझ्या त्यांच्या सुखास भरती
दिसतोय आज त्यांचा आनंद वाढलेला ..

जवळीक रोज माझी दिसताच वेदनांशी
नात्यातला दुरावा वाढीस लागलेला ..

अश्रूच गोठलेला दुष्काळ पाहताना
विझवू कशात वणवा शेतात पेटलेला ..

थेंबात वेदनेच्या भिजवू किती कुणाला
दु:खात आपल्या तो प्रत्येक नाहलेला ..
.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा