[मूळ रचना- आली माझ्या घरी ही दिवाळी...]
झाली माझ्या कवितांची होळी
भर बंबात घालून झाली ..
छंद काव्याचा बंद न व्हावा, मी तर त्यात रमावे
जन्म जन्म या काव्यासंगे, एकरूप मी व्हावे
गोड पत्नी हसे, मीही त्याला फसे
कागद घेऊन खुश्शाल जाळी ..
पाऊल पडता घरी कितीदा, कागद जिकडे-तिकडे
वाट लावते पत्नी त्यांची, अरसिक करी तुकडे
हर्ष दाटे उरी, नाच पत्नी करी
होई छंदाची राखरांगोळी ..
.
[सप्तरंग- सकाळ रविवार १८ ऑक्टोबर २००९]
झाली माझ्या कवितांची होळी
भर बंबात घालून झाली ..
छंद काव्याचा बंद न व्हावा, मी तर त्यात रमावे
जन्म जन्म या काव्यासंगे, एकरूप मी व्हावे
गोड पत्नी हसे, मीही त्याला फसे
कागद घेऊन खुश्शाल जाळी ..
पाऊल पडता घरी कितीदा, कागद जिकडे-तिकडे
वाट लावते पत्नी त्यांची, अरसिक करी तुकडे
हर्ष दाटे उरी, नाच पत्नी करी
होई छंदाची राखरांगोळी ..
.
[सप्तरंग- सकाळ रविवार १८ ऑक्टोबर २००९]
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा