कथा दोन महाराजांची

सकाळी सकाळीच बायको कडाडली-
"कालपासून ओरडतेय,
'भाजी आणा' 'भाजी आणा' म्हणून !
रात्र नाही बघायची, दिवस म्हणून नाही पहायचा..
सदानकदा ते मेलं फेसबुक फेसबुक फेसबुक..!
घसा फोडून तोंडाला फेस यायची वेळ आली तरी- 
तुमचं मुंडक आपल त्या फेसबुकातच .."

....... काही प्रत्युत्तर न देता,
गरीब गोगलगायीप्रमाणे [डोळे फेसबुकाच्या पोटात ठेवूनच-] 
पिशव्या हातात घेऊन,
चपलात पाय सरकवून,

 “अस्मादिकमहाराज” घराबाहेर पडले...........

चालत चालत मी रस्त्यावर आलो.
समोरून एक कार भर्रकन गेली. 

साधारण पाव किलोमीटर अंतरावर ती पोचली असेल,
तोच तिच्यामागे एक भलामोठा कुत्रा..
अक्षरश: केविलवाणा सूर काढत,
पळतपळत गेला..

कारमधील आरशात मालकिणीने त्याला पाहिले असावे..
क्षणार्धात कार थांबली. 
कारचे दार उघडले गेले, 
टुणकन ते “श्वानमहाराज” कारमधे उडी मारून,

स्थानापन्न झाले.......

कार निघून गेली !

पुढे म्या पामराने काय लिहावे... ?
.